Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: existimo, existimas, existimavi, existimatum, existimāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = stimare, giudicare, (eng) = judge, value, esteem, think,   (esp) = apreciar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego existimo tu existimas ille existimat nos existimāmus vos existimātis illi existimant | Yo aprecío Tu aprecías El/Ella/Eso aprecía Nosotros apreciamos Vosotros apreciáis Ellos/Ellas/Esos aprecían |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego existimābam tu existimābas ille existimābat nos existimabāmus vos existimabatis illi existimābant | Yo apreciaba Tu apreciabas El/Ella/Eso apreciaba Nosotros apreciabamos Vosotros apreciabais Ellos/Ellas/Esos apreciaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego existimavi tu existimavisti, existimasti... ille existimavit nos existimavĭmus vos existimavistis, existimastis... illi existimavērunt, existimarunt, existimavere... | Yo aprecié Tu apreciaste El/Ella/Eso apreció Nosotros apreciamos Vosotros apreciasteis Ellos/Ellas/Esos apreciaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego existimavi tu existimavisti, existimasti... ille existimavit nos existimavĭmus vos existimavistis, existimastis... illi existimavērunt, existimarunt, existimavere... | Yo he apreciado Tu has apreciado El/Ella/Eso ha apreciado Nosotros hemos apreciado Vosotros habéis apreciado Ellos/Ellas/Esos han apreciado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego existimavĕram, existimaram... tu existimavĕras, existimaras... ille existimavĕrat, existimarat... nos existimaverāmus, existimaramus... vos existimaverātis, existimaratis... illi existimaverant, existimarant... | Yo había apreciado Tu habías apreciado El/Ella/Eso había apreciado Nosotros habíamos apreciado Vosotros habíais apreciado Ellos/Ellas/Esos habían apreciado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego existimavi tu existimavisti, existimasti... ille existimavit nos existimavĭmus vos existimavistis, existimastis... illi existimavērunt, existimarunt, existimavere... | Yo hube apreciado Tu hubiste apreciado El/Ella/Eso hubo apreciado Nosotros hubimos apreciado Vosotros hubisteis apreciado Ellos/Ellas/Esos hubieron apreciado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego existimavĕram, existimaram... tu existimavĕras, existimaras... ille existimavĕrat, existimarat... nos existimaverāmus, existimaramus... vos existimaverātis, existimaratis... illi existimaverant, existimarant... | Yo había apreciado Tu habías apreciado El/Ella/Eso había apreciado Nosotros habíamos apreciado Vosotros habíais apreciado Ellos/Ellas/Esos habían apreciado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego existimābo tu existimābis ille existimābit nos existimabĭmus vos existimabĭtis illi existimābunt | Yo apreciaré Tu apreciaras El/Ella/Eso apreciará Nosotros apreciaremos Vosotros apreciareis Ellos/Ellas/Esos apreciarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego existimavĕro, existimaro... tu existimavĕris, existimaris... ille existimavĕrit, existimarit... nos existimaverĭmus, existimarimus... vos existimaverĭtis, existimaritis... illi existimavĕrint, existimarint... | Yo habré apreciado Tu habrás apreciado El/Ella/Eso habrá apreciado Nosotros habremos apreciado Vosotros habréis apreciado Ellos/Ellas/Esos habrán apreciado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego existimem tu existimes ille existimet nos existimēmus vos existimētis illi existiment | Yo aprecíe Tu aprecíes El/Ella/Eso aprecíe Nosotros apreciemos Vosotros apreciéis Ellos/Ellas/Esos aprecíen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego existimārem tu existimāres ille existimāret nos existimarēmus vos existimarētis illi existimārent | Yo apreciara Tu apreciaras El/Ella/Eso apreciara Nosotros apreciáramos Vosotros apreciarais Ellos/Ellas/Esos apreciaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego existimavĕrim, existimarim... tu existimavĕris, existimaris... ille existimavĕrit, existimarit... nos existimaverĭmus, existimarimus... vos existimaverĭtis, existimaritis... illi existimavĕrint, existimarint... | Yo haya apreciado Tu hayas apreciado El/Ella/Eso haya apreciado Nosotros hayamos apreciado Vosotros hayáis apreciado Ellos/Ellas/Esos hayan apreciado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego existimavissem, existimassem... tu existimavisses, existimasses... ille existimavisset, existimasset... nos existimavissēmus, existimassemus... vos existimavissētis, existimassetis... illi existimavissent, existimassent... | Yo hubiera apreciado Tu hubieras apreciado El/Ella/Eso hubiera apreciado Nosotros hubiéramos apreciado Vosotros hubierais apreciado Ellos/Ellas/Esos hubieran apreciado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego existimārem tu existimāres ille existimāret nos existimarēmus vos existimarētis illi existimārent | Yo apreciaría Tu apreciarías El/Ella/Eso apreciaría Nosotros apreciaríamos Vosotros apreciaríais Ellos/Ellas/Esos apreciarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego existimavissem, existimassem... tu existimavisses, existimasses... ille existimavisset, existimasset... nos existimavissēmus, existimassemus... vos existimavissētis, existimassetis... illi existimavissent, existimassent... | Yo habría apreciado Tu habrías apreciado El/Ella/Eso habría apreciado Nosotros habríamos apreciado Vosotros habríais apreciado Ellos/Ellas/Esos habrían apreciado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
existima existimate Futuro existimato existimato existimatote existimanto | aprecia apreciad ve a apreciar vaya a apreciar id a apreciar vayan a apreciar |
INFINITIVO | |
Presente | |
existimāre | apreciar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
existimavisse, existimasse... | haber apreciado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
existimaturum esse, existimaturam esse, existimaturum esse, existimaturos esse, existimaturas esse, existimatura esse... | ir a apreciar |
GERUNDIO | |
existimandi, existimando, existimandum, existimando... | de apreciar a apreciar para apreciar por apreciar |
SUPINO | |
existimatum | apreciar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que aprecía |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.existimans Gen.existimantis Dat.existimanti Acc.existimantem Voc.existimans Abl.existimante, existimanti... | existimantes existimantium existimantibus existimantes existimantes existimantibus |
Feminina | |
Nom.existimans Gen.existimantis Dat.existimanti Acc.existimantem Voc.existimans Abl.existimante, existimanti... | existimantes existimantium existimantibus existimantes existimantes existimantibus |
Neutro | |
Nom.existimans Gen.existimantis Dat.existimanti Acc.existimans Voc.existimans Abl.existimante, existimanti... | existimantia existimantium existimantibus existimantia existimantia existimantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de apreciar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.existimaturus Gen.existimaturi Dat.existimaturo Acc.existimaturum Voc.existimature Abl.existimaturo | existimaturi existimaturorum existimaturis existimaturos existimaturi existimaturis |
Feminina | |
Nom.existimatura Gen.existimaturae Dat.existimaturae Acc.existimaturam Voc.existimatura Abl.existimatura | existimaturae existimaturarum existimaturis existimaturas existimaturae existimaturis |
Neutro | |
Nom.existimaturum Gen.existimaturi Dat.existimaturo Acc.existimaturum Voc.existimaturum Abl.existimaturo | existimatura existimaturorum existimaturis existimatura existimatura existimaturis |
- Conjugación completa di existimari Forma pasiva |